سرعت بسيار زياد توليد علم در ايران و ساير كشورهاي جهان اين حقيقت را در ذهن ايجاد مي نمايد كه بايد از اين علوم در سطح بالايي استفاده نمود. با تجه به خلق علوم جديدي مانند بيوتكنولوژي و نانو تكنولوژي استفاده از اين علوم ضروري به نظر مي رسد. يكي از عمده ترين فعاليت هاي بيوتكنولوژي، تكثير گياهان با استفاده از روش كشت بافت گياهي است ولي ايجاد آلودگي در محيط كشت بيشترين خسارت را به گياهان توليدي وارد مي نمايد. محيط هاي كشت بافت داراي منابع غذايي سرشاري مي باشند و به همين دليل در معرض انواع آلودگي هاي قارچي و باكتريايي قرار مي گيرند. براي جلوگيري از ايجاد آلودگي مي توان از نانو ذرات فلزي وسراميكي استفاده نمود. با استفاده از اين نوآوري مي توان از هدر رفتن بسياري از منابع شيميايي ، كاهش وقت و افزايش فشار كار بر محقق جلوگيري نمود. همچنين توليد گياهان سالم و عدم نياز به دور انداختن آنها باعث كاهش اثرات مخرب زيست محيطي مي شود.